У былым маёнтку польскага асадніка, у 1939 годзе недалёка ад вёскі Сенькавічы адкрыўся дом інвалідаў. Пасля пачатку Вялікай Айчыннай вайны жыхары разбегліся і ўстанова перастала працаваць. У 1944 годзе, калі вызваліўся Івацэвіцкі раён ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў, былыя насельнікі пачалі прыходзіць з навакольных вёсак на сваё былое месца пражывання. Так, перад мясцовай уладай, стала пытанне аб аднаўленні работы ўстановы. На жаль, дакументальных дадзеных аб тым перыядзе не захавалася.
9 кастрычніка 1944 года, выканаўчы камітэт Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных прыняў рашэнне аб аднаўленні работы дома Інвалідаў. У ім пастанаўлялася:
1) абавязаць загадчыка абласнога аддзела сацыяльнага аб'яднання таварыша Звергун да 15 лістапада гэтага года аднавіць дзейнасць дома інвалідаў у Косаўскім раёне на 50 чалавек.
2) Вырабіць адпаведны рамонт і абсталяванне названага дома інвалідаў.
3) абавязаць загадчыка абласным фінансавым аддзелам таварыша Грыбанава забяспечыць фінансаванне дома-Інвалідаў.
4) абавязаць загадчыка абласным торг аддзелам таварыша Шамота забяспечыць дом інвалідаў прадуктамі харчавання і прамысловымі таварамі, згодна з пастановай СНК СССР.
Старшыня выканкама Сікорскі
Сакратар Выканкама Касымаў
У той цяжкі пасляваенны час, з першых месяцаў вызвалення Беларусі, улады праявілі клопат і аказалі дапамогу інвалідам. Апранулі і накармілі іх.
Першым дырэктарам дома інвалідаў з 15 лістапада 1944 года па кастрычнік 1946 года працаваў Дзмітрый Іванавіч Сцепаненка. З кастрычніка 1946 года па кастрычнік 1950 года – Якаў Андрэевіч Клементенко. З кастрычніка 1950 года па ліпень 1951 года – Андрэй Сцяпанавіч Прывалаў. З ліпеня 1951 года па кастрычнік 1952 года – Вольга Андрэеўна Гойшык. З кастрычніка 1952 года па сакавік 1954 года – Іван Іосіфавіч Андрыяшка. З сакавіка 1954 года па лістапад 1968 года – Мацвей Цярэнцьевіч Афанасенка. З лістапада 1968года па кастрычнік 1973 года – Эдуард Аляксеевіч Троіцкі. З кастрычніка 1973 года па красавік 1974 года – Васіль Адамавіч Касьмін. З красавіка 1974 года па снежань 1987года – Васіль Пятровіч Чырко. Са снежня 1987 года па верасень 2004 года – Васіль Міхайлавіч Хмялеўскі. З лістапада 2004 года па жнівень 2006 года – Уладзімір Сцяпанавіч Стэльмах. З кастрычніка 2006 года па снежань 2018 года - Мікалай Сямёнавіч Петравец.
На вялікі жаль, многіх з іх ужо няма ў жывых.
З лютага 2019 года па лістапад 2023 года дом – інтэрнат узначальваў Станіслаў Іосіфавіч Маціеўскі.
Са студзеня 2024 года па 31 сакавіка 2024 года дырэктарам значыўся Пытляк Валерый Аляксандравіч.
З 1 красавіка 2024 года ўстанову ўзначальвае Кавалеўскі Андрэй Мікалаевіч.
Рашэннем №389 выканкама Косаўскага райсавета дэпутатаў працоўных ад 22 ліпеня 1946 года, сад з сядзібнымі ўчасткамі на плошчы 4 га, які раней належаў польскаму зямельнаму камісару Мілюкевічу, перадаецца Косаўскаму дому інвалідаў.
13 красавіка 1948 года рашэннем №178 выканкама Івацэвіцкага райсавета дэпутатаў працоўных Косаўскага дому інвалідаў перадаюцца дом і гаспадарчыя пабудовы, землі, прылеглыя да сядзібы Мілюкевіча, у колькасці 4,6 га.
З 1951 года дом інвалідаў пашыраецца да 110 ложка месцаў, у 1958 годзе да 120, у 1960г – да 150 чалавек.
У пачатку 60-х гадоў, у насельніцтва для падсобнай гаспадаркі дома Інвалідаў вырабляецца закуп жывёлы, вырошчваюцца гародніна і садавіна. Дом інвалідаў паступова напаўняецца людзьмі з псіхічнымі захворваннямі.
З першага студзеня 1961 года дом інвалідаў пераназываецца ў псіханеўралагічны дом-інтэрнат.
З 1965 года інтэрнат пашыраецца да 225 пражываючых, у 1968 годзе – да 230.
З сярэдзіны 80-х гадоў пачалася інтэнсіўнае ўладкаванне інтэрната.
Пабудаваны лазня і пральня, сталовая і харчаблок, жылы дом, сховішча для агародніны, кароўнік, свінарнік. Узведзены двухпавярховы цагляны корпус на 64 ложка-месцаў. Умовы жыцця хворых людзей паляпшаюцца, інтэрнат уладкоўваецца, пераўтвараецца і пашыраецца з 1999 года да 235 ложка – месца, а з 2003 да 300 ложка – месцаў.
11 жніўня 1998 года Савет Міністраў РБ прыняў пастанову №210 «аб спецыяльных дамах-інтэрнатах для састарэлых і інвалідаў», а 5 кастрычніка 1998 года Брэсцкі абласны выканаўчы камітэт прыняў рашэнне № 799 «аб адкрыцці спецыяльнага аддзялення для пражывання інвалідаў у Косаўскім псіханеўралагічным доме-інтэрнаце на 50 месцаў». Спецыяльнае аддзяленне дзейнічае з 17 мая 1999 года і прызначана для пастаяннага пражывання якія страцілі сацыяльныя сувязі інвалідаў першай і другой групы, састарэлых грамадзян з ліку вызваленых з месцаў пазбаўлення волі, а таксама накіроўваюцца з прымачоў размеркавальнікаў асоб з ліку названых інвалідаў і састарэлых, раней судзімых або неаднаразова прыцягваліся да адміністрацыйнай адказнасці за парушэнне грамадскага парадку.
У 2007 годзе ў доме інтэрнаце адкрываецца Царква ў гонар іконы Божай Маці-З нахаркі. У якія пражываюць дома-інтэрната з'явілася магчымасць далучыцца да духоўнага пачатку. Тут на рэлігійныя святы бацькам Тарасіем кіруе малебен. Касцёл наведваў і праводзіў набажэнства архіепіскап Пінскі і Лунінецкі Стэфан, у тым ліку і на прастольнае свята нашай царквы ў Міжнародны Дзень пажылых людзей. Людзі, ушчэмленыя воляю лёсу, усё больш знаходзяць суцяшэнне ва ўлонні храма і веры ў Бога.
На сённяшні дзень, працоўны калектыў - гэта 166 работнікаў інтэрната, робіць усё, каб выканаць сваю асноўную і галоўную задачу – праяўляць міласэрнасць, ствараць умовы для пражывання і лячэння хворых. Усе службы, увесь абслугоўваючы персанал інтэрната імкнуцца працаваць выразна і зладжана дзеля аднаго - каб усім жыхарам было ўтульна ў гэтым вялікім агульным доме, каб яны адчувалі сябе не горш, чым у хатняй абстаноўцы. Цяпер тут пражывае 276 чалавек (169 мужчын і 107 жанчын), функцыянуе 10 аддзяленняў псіханеўралагічнага профілю на 280 месцаў. І мужчыны, і жанчыны, у асноўным, інваліды першай і другой групы. У большасц – гэта бездапаможныя людзі, воляй лёсу апынуліся на абочыне жыцця, і ўвесь клопат пра якіх ўзяло на сябе дзяржава.
Дом-інтэрнат знаходзіцца ў Івацэвіцкім раёне, Брэсцкай вобласці і размешчаны ў маляўнічым месцы на беразе ракі Грыўда. Тэрыторыя дома-інтэрната добраўпарадкавана і азелена. На ёй удала размешчаны будынкі жылых карпусоў, працоўныя майстэрні, лазня, царква, пральня, складскія і тэхнічныя памяшканні. У доме-інтэрнаце створаны камфортныя ўмовы для пастаяннай жыццядзейнасці. Пакоі аснашчаны неабходнай мэбляй і мяккім інвентаром. У кожным аддзяленні арганізавана месца адпачынку і заняткаў любімай справай. Для прагляду тэлевізійных перадач на кожным паверсе маецца тэлевізар. Пражываючым дома-інтэрната аказваецца сацыяльна-псіхалагічная дапамога, арганізоўваюцца розныя канцэртныя праграмы з удзелам пражываючых. Харчаванне чатырохразовае: збалансаванае і разнастайнае.
У доме-інтэрнаце створаны камфортныя ўмовы для пастаяннай жыццядзейнасці з захаваннем усіх санітарна-гігіенічных патрабаванняў і забеспячэннем умоў безбар'ернага асяроддзя. Маюцца прагулачныя пляцоўкі з зонамі для адпачынку, якія абсталяваны альтанкамі, малымі архітэктурнымі формамі.
Фізічная культура і спорт з'яўляюцца важным фактарам для рэабілітацыі і сацыяльна-бытавой адаптацыі чалавека з абмежаванымі магчымасцямі. Ва ўстанове створаны ўсе ўмовы для заняткаў спортам: маецца спартыўная пляцоўка: футбольная і валейбольная, спартыўная і трэнажорная залы. Пражываючыя прыцягваюцца да актыўнага ладу жыцця, заняткаў лячэбнай фізкультурай, як сродкам рэабілітацыі, прымаюць удзел у спаборніцтвах па тэнісе, футболе, дартсе, лёгкай атлетыцы.
Штогод праводзіцца паглыблены медыцынскі агляд пражываючых вузкімі спецыялістамі, флюараграфічнае і лабараторнае абследаванне.
Нароўні з медыцынскім абслугоўваннем бесперапынна праводзіцца сацыяльна-працоўная рэабілітацыя пражываючых. Для правядзення лячэбна-адаптыўнай фізкультуры, арганізацыі занятасці і вольнага часу людзей маюцца спартзала, трэнажорная зала, актавая зала, камп’ютарны клас, бібліятэка, музей, класы працатэрапіі. У штаце маецца 2 інструктара па працоўнай тэрапіі, культорганизатор, інструктар па АФК., псіхолаг, спецыяліст па сацыяльнай рабоце. Асноўнымі задачамі сацыяльна-працоўнай рэабілітацыі ў доме-інтэрнаце з'яўляюцца: захаванне і развіццё навыкаў да самаабслугоўвання, а таксама пасільнай працоўнай дзейнасці і развіццё творчых навыкаў.
Маюцца класы працатэрапіі і працоўныя майстэрні, у якіх займаюцца з пражываючымі вязаннем, вышываннем, бісерапляценнем, а таксама вырабам малых і вялікіх архітэктурных формаў, пляценнем кошыкаў з ПВХ – стужак, вырабам кветкавых сувеніраў, пашывам ручнікоў і пасцельнай бялізны, вязаннем венікаў (бытавых, лазневых) і інш.
Арганізаваны:
- Гурток мастацкай самадзейнасці “Гармонія”;
- Гурток “Кельня”
- Гурток “Гаспадынька”
- Гурток “Сваімі рукамі”
- Гурток “Кветкавая тэрапія”
Пражываючыя забяспечаны тэхнічнымі сродкамі рэабілітацыі (інвалідныя каляскі, кійкі, хадункі, противопролежневые матрацы, артапедычныя падушкі, прыложкавыя столікі).
Да паслуг пражываючых бібліятэка, кніжны фонд якой складае 1800 асобнікаў.
Ва ўстанове з 2015г функцыянуе аддзяленне суправаджанага пражывання. Дадзенае аддзяленне разлічана на 8 чалавек. З пражываючымі працуе спецыяліст па сацыяльнай рабоце, псіхолаг, медыцынскі персанал. Інвалідам дадзенага аддзялення аказваюцца паслугі ў сацыяльна-працоўнай адаптацыі, пашырэнні сацыяльных сувязяў, вызначэнні аптымальных шляхоў арганізацыі самастойнага жыцця; у адаптацыі да ўмоў побыту і працоўнай дзейнасці, падрыхтоўцы да самастойнага жыцця па-за стацыянарных устаноў і далейшае іх суправаджэнне. За 2018г. - студзень 2020 было адноўлена 2 чалавекі ў дзеяздольнасці з аддзялення суправаджанага пражывання. Штогод пражываючыя праходзяць псіхіятрычны агляд на прадмет магчымасці аднаўлення дзеяздольнасці.
Інваліды і людзі састарэлага узросту цалкам забяспечаны адзеннем, абуткам, пасцельнымі прыналежнасцямі і сродкамі асабістай гігіены.
Работнікі дома-інтэрната ўмеюць суперажываць, спачуваць, успрымаць чужы боль, як сваю асабістую, гатовыя аказваць дапамогу людзям, якія знаходзяцца ў цяжкай жыццёвай сітуацыі і змагацца за высокую якасць абслугоўвання.